Weimar, miasto wielkich pisarzy i myślicieli. Spędzając tam tydzień czasu mieliśmy możliwość stać się jak oni. Nasza klasa reprezentowała Warszawę, a inni uczniowie Paryż, Bonn, Lipsk, Bozen i Hummené. Wszyscy razem braliśmy udział w projekcie „Schulbrücke Weimar”, który zjednoczył nas i umożliwił pracę nad utworami klasyki weimarskiej oraz przytoczył funkcjonowanie ekonomii za czasów Goethego. Dzięki temu stwierdziliśmy, że historia może mieć ogromny wpływ na dzisiejsze czasy. Nasz pobyt w Weimarze spędziliśmy jednak głównie na poznawaniu nowych ludzi i nawiązywaniu znajomości. Pomógł nam w tym również międzynarodowy bufet, który odbył się pierwszego wieczoru po naszym przyjeździe. Nasze specjały, tj. pierogi, barszcz czerwony, ogórki małosolne, słodycze Wedla i śliwki w czekoladzie zyskały sympatię i uznanie innych, a my jako ludzie zgodnie z powiedzeniem dotarliśmy „przez żołądek do ich serc”.
Prowadzący projektu, dr Frithjof Reinhardt oraz Thomas von der Gönna, nauczyli nas, że braterstwo i zjednoczenie różnych nacji jest ważne dla wspólnego życia w zgodzie. Doszliśmy również do wniosku, że wszelkie korzyści, w tym i materialne nie mają wartości bez sztuki i że bez niej nie mogłyby egzystować. Na podsumowanie naszego pobytu w tym wspaniałym mieście, stworzyliśmy 8-mio metrową oś czasu, która jeszcze lepiej pokazała nam, że jeżeli intensywnie zajmiemy się historią, możemy odczytać z niej nadchodzącą przyszłość. Zajęliśmy się więc monetami, banknotami, modernizmem, strukturami socjalnymi, kopalniami, i podatkami w XVIII w.
Ten inspirujący tydzień w dawnej stolicy kultury Europy zmienił nas w pewnym stopniu w klasyków, którzy jak my poszukiwali spełnionego życia.
W imieniu 11 klasy
Anna Sidorowicz
